بهره‌وری عوامل و نهاده‌های تولید در مزارع چغندرقند شهرستان اقلید

هدف این تحقیق، تعیین حد اقتصادی استفاده از نهاده‌های تولیدی در تولید چغندرقند در شهرستان بود. جهت دستیابی به هدف فوق، با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی دو مرحله‌ای داده‌های موردنیاز از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه با 55 کشاورز در شهرستان اقلید، جمع‌آوری شد. برای سنجش بهره‌وری نهاده‌ها از توابع تولید کاب-داگلاس و ترانسندنتال استفاده شد. هم‌چنین در تعیین سهم هزینه‌نسبی عوامل تولید، از تابع ترانسندنتال استفاده شد. طبق نتایج، از نهاده‌های نیروی کار، ماشین‌آلات و بذر بیش از حد بهینه اقتصادی و از نهاده کودشیمیایی کمتر از حد بهینه استفاده می‌شود. جهت کسب حداکثر سود در واحدها بایستی میزان مصرف نهاده‌های نیروی کار، ماشین‌آلات و بذر کاهش و مصرف کود شیمایی افزایش یابد. نتایج مطالعه نشان داد که 2/67 درصد از بهره‌برداران در استفاده از نیروی کار در ناحیه سوم تولید عمل می‌کنند. هم‌چنین 5/85  درصد از بهره‌برداران، کودشیمیایی را در ناحیه اول تولید مصرف کردند. این در حالی است که به‌ترتیب 100 و 2/58 درصد از زارعین نهاده بذر و ماشین‌آلات را بیش از میزان بهینه مصرف می‌کنند. 4/56 درصد از زارعین در استفاده از سم در ناحیه اقتصادی (ناحیه دوم) عمل کردند. ضریب تبیین تابع تولید 88 درصد به‌دست آمد که بیان‌گر برازش مناسب تابع است. به این مفهوم که متغیرهای مستقل توانسته‌اند 88  درصد از تغییرات متغیر وابسته (عملکرد) را توجیه کنند. هم‌چنین نتایج نشان داد که بیشترین سهم هزینه نهاده‌های تولید مربوط به نیروی کار و ماشین‌آلات است و کاهش مصرف این دو نهاده، موجب کاهش هزینه‌های تولیدی و افزایش سود خواهد شد.